Corona Inspiratie – Sint-Christoffel Parochie

Woord van bemoediging van de bisschop

Beste broeders en zusters,

Velen vreesden er al voor. Maar nu is het een realiteit in Nederland. Het coronavirus verspreidt zich razend snel door het land en er is sprake van een tweede golf. De ziekenhuizen krijgen steeds meer patiënten binnen en ook op de ic-afdelingen worden langzaam maar zeker meer zieken opgenomen. Een en ander heeft ook implicaties voor het kerkelijk leven.

Minister Grapperhaus heeft begin vorige week de kerken het dringende advies gegeven om het aantal gelovigen tijdens een liturgische viering te beperken tot 30 personen. De Nederlandse bisschoppen hebben dit dringende advies besproken. De gehele afgelopen week was er overleg met de minister en tussen de bisschoppen onderling. De bisschoppen hebben bij de overheid steeds gepleit voor maatwerk. Maar helaas hebben wij dat in het overleg met de minister tot nu toe niet kunnen bereiken.

Nu de tweede coronagolf steeds hoger wordt, wordt de overheid ook strenger. Wij moeten ons sociaal leven verder beperken. Vanaf afgelopen zondag kunnen nog maximaal 30 gelovigen de liturgie meevieren. Wij perken het kerkelijke leven in ter bescherming van de volksgezondheid. Overigens vergaderen de kerken deze week opnieuw met de minister om hopelijk ruimte te krijgen voor meer maatwerk, zeker voor onze grote kerken.

Beste broeders en zusters,
ik besef dat de nieuwe realiteit voor veel priesters en andere gelovigen uitermate teleurstellend is en een groot offer vraagt. En dan spreek ik uitdrukkelijk inclusief. De beslissing van afgelopen vrijdag heb ik, samen met de andere bisschoppen, met moeite genomen.

Maar in de huidige omstandigheden met snel oplopende besmettingscijfers en ziekenhuisopnamen moeten wij juist als Kerk verstandig opereren en het aantal gelovigen in onze kerkgebouwen substantieel afschalen. Ik verwacht van mijn pastoors voldoende discipline om de regelingen van het episcopaat in de eigen parochie door te voeren. In de huidige omstandigheden moeten eigen meningen even worden opgeschort. Dat geldt ook voor mijzelf, nu wij in de bisschoppenconferentie gemeenschappelijk pijnlijke keuzes hebben moeten maken.

Ik maak mij uitermate veel zorgen over de toenemende polarisering, juist als het gaat om de bestrijding van het coronavirus, De eerste golf in maart werd gekenmerkt door grote saamhorigheid. Door de onderlinge eenheid hebben wij het virus tijdelijk kunnen indammen. Helaas is die verbondenheid nu veel minder aanwezig, zowel in de samenleving als binnen de Kerk. Ik constateer helaas dat -niet zelden- de emotie het wint van het verstand. Dat zou onder ons christenen niet het geval mogen zijn. Ik vraag daarom van mijn priesters, diakens, pastoraal werkers, catechisten en andere gelovigen juist in deze moeilijke tijd de ingrijpende beslissingen van het episcopaat, zij het misschien met pijn in het hart, in verbondenheid en solidariteit te aanvaarden.

Juist als mensen van de Kerk zijn wij geroepen om ons eigen kleine belang te relativeren en bedacht te zijn op het bonum commune, het algemeen welzijn. Het is voor een christen geen teken van zwakte maar juist van sterkte om tijdelijk af te zien van bepaalde rechten als wij daarmee een hoger doel, het beschermen van de gezondheid van medemensen, met name oudere en kwetsbare mensen, kunnen dienen.

Ik ben intens dankbaar voor allen, priesters, diakens, pastoraal werkers, catechisten en vele andere gelovigen, die in onze parochies het kerkelijk leven zo goed mogelijk draaiende houden.

De beperking in aantal gelovigen per viering vormt een uitdaging om vaker met kleine groepen te vieren, in plaats van de deuren te sluiten. Probeer daarnaast buiten de liturgie de kerken zoveel mogelijk open te houden. Zo hebben gelovigen individueel de mogelijkheid in onze Godshuizen rust te vinden en een plek voor gebed en troost.

Soms voelt ieder van ons zich moe of moedeloos. Laten wij echter de Heer vragen om vertrouwen. God is ons in Christus zorgend nabij. Gods Geest wil ons veerkracht en creativiteit geven, juist ook in deze tijd die helaas steeds dreigender lijkt te worden.

Mgr. dr. Gerard de Korte
Bisschop van ’s-Hertogenbosch

Reactie R.-K. Kerk op oproep minister Grapperhaus

In de afgelopen week (4-8 oktober) is het aantal coronabesmettingen schrikbarend opgelopen en heeft er meerdere keren overleg plaatsgevonden met minister Grapperhaus naar aanleiding van zijn oproep van maandag 5 oktober aan de kerken om het maximale aantal deelnemers aan religieuze bijeenkomsten te beperken tot dertig.

De bisschoppen delen de bezorgdheid van de overheid over het oplopende aantal besmettingen en de grote risico’s van Covid-19 voor de volksgezondheid. Zij hebben vanaf het begin van de Covid-19 pandemie hun verantwoordelijkheid genomen en besloten de coronamaatregelen van de overheid te vertalen naar een eigen protocol. In de afgelopen maanden hebben zij kunnen constateren dat het protocol goed functioneert. Kerkelijke bijeenkomsten blijken slechts in 0,3% van alle gevallen een bron te zijn van besmettingen met Covid-19. Omwille van de tweede Covid-19 golf, waarin we op dit moment zijn terecht geraakt, zijn echter aanvullingen op het bestaande protocol noodzakelijk.

De bisschoppen vragen de parochies en religieuze gemeenschappen zo snel als mogelijk terug te schalen naar maximaal dertig aanwezigen in de komende liturgievieringen (exclusief bedienaren en medewerkers). De al bestaande maatregel om niet samen te zingen blijft van kracht. Aan de gelovigen wordt gevraagd om een mondkapje te dragen volgens de richtlijnen van de overheid. De bisschoppen beseffen dat in de parochies veel vrijwilligers betrokken zijn bij het implementeren van de maatregelen en dat deze situatie opnieuw hun tijd en aandacht eist.

Het bestaande protocol ‘Kerkelijk leven op anderhalve meter’ gedateerd op 10 juli 2020 blijft voor alle vieringen onverkort gelden met de volgende aanvullingen:

Voorlopig niet meer dan dertig gelovigen bij een viering, exclusief bedienaren
Er geldt een dringend advies dat aanwezigen een mondkapje dragen (volgens de richtlijnen van de overheid) dat bij voorkeur alleen tijdens het ontvangen van de H. Communie wordt afgedaan.

Wat al gold en uitdrukkelijk blijft gelden:

Zang vindt enkel plaats door een cantor of enkele zangers. Dit geldt ook voor de zang door kinderen
Samenzang is niet toegestaan

Verder overleg over maatwerk

De R.-K. Kerk blijft met de overheid in gesprek. Ook in de komende week, na 11 oktober zal weer overleg plaatsvinden met de minister. Nieuwe ontwikkelingen worden gemeld op www.rkkerk.nl en de sites van de verschillende bisdommen. De bisschoppen vragen iedereen te blijven bidden voor de slachtoffers van Covid-19 en hun familieleden, in Nederland en wereldwijd. En ook voor de werkers in de gezondheidszorg dat God hen veel moed en kracht geeft en dat zij niet zelf besmet worden bij de zorg voor mensen die een Covid-19 besmetting hebben opgelopen.

Corona Inspiratie / Corona Nieuws / Nieuws - 10/04/2020

Bemoedigend woord bisschop: Sacramentsdag 2020

Recent hebben wij het Pinksterfeest gevierd. De Heilige Geest maakt de leerlingen van Jezus die bang zijn voor de toekomst tot enthousiaste missionarissen. Te beginnen met Jeruzalem maar, al spoedig, klinkt in het gehele Middellandse Zeegebied de boodschap van de opstanding. Christus, gestorven aan het kruis, is de Levende. En mensen worden opgeroepen om hun leven te verbinden met Hem.

Christenen spreken, om het met een knipoog te zeggen, heel beleefd over het Godsgeheim. Niet met twee maar zelfs met drie woorden. Afgelopen zondag hebben wij de drie-ene God gevierd. Als Vader, Zoon en Geest. In kracht van de Geest kunnen wij Jezus herkennen als Gods Zoon en door de Zoon ontmoeten wij de liefdevolle en vergevende Vader. Ik hoop dat u afgelopen zondag het feest van Gods Drievuldigheid met vreugde en ook dankbaar hebt kunnen vieren. Dankbaar dat wij deze God hebben leren kennen en Hij zijn zorgende en beschermende hand op ons heeft gelegd.

Hervatting van het communiceren
Komende zondag viert de Kerk Sacramentsdag. Juist dit jaar zal dat een gedenkwaardig feest worden. Er zal immers weer communie worden uitgereikt. U weet dat vanaf half maart de coronacrisis ons heeft gedwongen om in gesloten kerkgebouwen de Eucharistie te vieren. Maar maatschappelijk en ook kerkelijk zijn er gelukkig versoepelingen mogelijk. Vanaf 1 juni, de gedachtenis van Maria als moeder van de Kerk, vieren wij weer met open kerken en zijn 30 gelovigen welkom. Vanaf 1 juli zullen wij, als er geen dramatische dingen gebeuren, met 100 gelovigen kunnen vieren. Komende Sacramentsdag zal na drie maanden weer de mogelijkheid worden geboden om de Heilige Communie te ontvangen. Ik besef dat veel katholieken, door het afzien van de sacramentele communie, een groot offer hebben moeten brengen. Maar zij deden het om de bescherming van de gezondheid en veiligheid van onze naasten. Doordat het virus nog onder ons is, zijn met name rond de communiegang vanaf 14 juni door de Nederlandse bisschoppen specifieke regelingen getroffen. Sommige priesters en andere gelovigen beleven de nieuwe regelgeving als klinisch die de intensiteit van het moment kan verstoren. Ik ben niet ongevoelig voor dit bezwaar maar wil nogmaals de nadruk leggen op het feit dat onze geloofsgemeenschap geen bron van besmetting mag zijn. Optimale hygiëne moet in de huidige omstandigheden het parool zijn.

Levensreis
Ons leven wordt wel eens voorgesteld als een reis. Om mens te blijven hebben wij op deze levensreis ook momenten van rust en bezinning nodig. Wij kunnen dan kijken welke weg wij hebben afgelegd en wat er nog komen gaat. Voor rooms-katholieken vormt de Eucharistie een pleisterplaats bij uitstek. Voor Gods aangezicht komen wij samen om ons leven te overdenken. Wij vieren de grote daden van God in de geschiedenis van Israël en in Jezus Christus. En wij vertrouwen ons leven toe aan Gods leiding. Wij vieren de zelfgave van Christus en delen in Gods bevrijdende liefde in zijn Zoon

Maaltijd, offer en verbond
Iedere Eucharistie heeft verschillende dimensies. Veel katholieken in ons bisdom beleven de Eucharistie, zo vermoed ik, primair als een maaltijd. En daar is niet mis mee. Want tijdens ons samenkomen wordt immers het laatste Avondmaal geactualiseerd. Tijdens die maaltijd met zijn vrienden heeft Christus de viering van de Joodse Paasmaaltijd omgebogen naar zichzelf. De God die slaven bevrijdt, is in de Zoon zichtbaar geworden. In Hem schenkt God bevrijding aan mensen die gevangen zijn in liefdeloosheid. Hij doorbreekt de macht van de dood en schenkt uitzicht op eeuwig leven. En Hij maakt mensen vrij tot liefdevolle dienstbaarheid.

Iedere Eucharistie vieren wij ook de offerende zelfgave van Christus. Zijn hele bestaan wordt bepaald door de dienstbaarheid van de Vader en alle mensen. Tijdens het laatste Avondmaal wordt dat in beeld gebracht. Brood wordt gebroken en wijn gaat rond als teken van delende, schenkende en vergevende liefde. Een dag later zal op Golgotha het lichaam van de Heer worden gebroken. Het gaat om de totale offergave van Christus. Jezus schenkt zijn leven als consequentie van zijn trouw aan de roeping van de Vader. Tijdens de viering van de Eucharistie wordt het ene unieke offer van Christus, in kracht van Gods Geest, tegenwoordig gesteld.

De Eucharistie vormt de bezegeling van het nieuwe verbond tussen God en de mensen. Maaltijd, offer en verbond zijn zo centrale aspecten van de Eucharistie. In een rituele maaltijd wordt het verzoenende levensoffer van Christus tegenwoordig gesteld. Wij worden opgenomen in het nieuwe verbond dat God in Christus met ons gesloten heeft. Iedere keer als wij de Eucharistie vieren is de Heer ons liefdevol rakelings nabij.

Eucharistie en diaconie
Afgelopen zaterdag mocht ik in de kathedraal vijf mannen, op weg naar hun diakenwijding in het najaar, aanstellen tot acoliet. Als acoliet zijn zij geroepen tot de dienst van het altaar en mogen zij de communie, het Brood van het leven, uitdelen aan hun broeders en zusters. Eucharistie en diaconie hebben alles met elkaar te maken. Vanuit zijn verbondenheid met zijn Vader vergeeft en geneest Christus mensen. Hij is nabij aan allen die zwak en kwetsbaar zijn. Ieder die zich inlaat met Hem en Hem viert in de Eucharistie als gevaarlijke herinnering (Johann Baptist Metz) wordt uitgedaagd om zelf solidair te zijn met de kleinen en kwetsbaren, dichtbij en ver weg. Met al degenen die geen helper hebben. In hen ontmoeten wij immers de Heer zelf. (vgl. Matheus 25, 31-40).

Tot slot
Ik wens u een bijzondere Sacramentsdag 2020. Dat de ontmoeting met Christus in Woord en Sacrament u vreugde mag schenken. In kracht van de Eucharistie, als bron en hoogtepunt van christelijk leven, kunnen wij onze katholieke geloofsgemeenschap gestalte geven en verder opbouwen.

+ Mgr. dr. Gerard de Korte

bisschop van ’s-Hertogenbosch

Corona Inspiratie / Corona Nieuws / Inspiratie / Nieuws - 06/07/2020

Column Kapelaan Steijaert: ‘In de schaduw van zijn vleugels’

Afgelopen tijd las ik het boek ‘In de schaduw van zijn vleugels’ (www.betsaida.org) geschreven door Gereon Goldmann. Over een Duitse dienstplichtige priesterstudent in de Tweede Wereldoorlog. Hij walgt van de nazi-ideologie. Dit zorgt voor gevaarlijke confrontaties. Tot overmaat van ramp komt hij terecht bij de Waffen-SS. Deserteren kan niet, want daar staat de doodstraf op. Hij komt bij de medische dienst. Het boek vertelt zijn oorlogservaringen. Ontsnapt aan de dood, is aan het front priester gewijd en brengt daar H. Communie rond bij stervende soldaten, beschuldigd als oorlogsmisdadiger, leeft jaren in gevangenkampen maar verliest nooit de hoop. Na de oorlog gaat hij als missionaris naar Japan, bouwt een parochie op, helpt mensen in het verwoeste Japan, sticht weeshuizen, wordt een katholieke beroemdheid en wordt zelfs uitgenodigd bij de Japanse keizer.

Een indrukwekkend boek van een actieve priester. Het leest als een spannende roman, maar is gewoon een boek over gebed. Over zijn eigen gebed en het gebed van anderen. Want jaren na dato komt hij erachter dat juist op spannende momenten mensen baden voor zijn leven of zijn activiteiten. Zo ook een kloosterzuster die 30 jaar voor hem bidt, vast en offers opdraagt. Terugkijkend ziet hij dat hij in onzekere tijden werd beschermd en daardoor kon hopen. Dat God hem als het ware omringde met zijn vleugels. Door zijn gebed. Doordat anderen voor hem baden. Al het goede dat hem is overkomen, was alleen mogelijk door het gebed.

Voor een christen begint alles vanuit het gebed, vanuit de levende relatie met God. Ons gebed draagt ons leven, ons denken en ons doen. Wij leven anno 2020 vanwege een epidemie ook in onzekere tijden. Wat heeft dit betekend? Wat komt er nog? Ons leven is niet meer hetzelfde en er is nog veel onduidelijkheid. En ook nu mogen wij net als de Duitse jongeman vertrouwen op het gebed van onszelf en van anderen. Dat de Heer luistert en kracht en hoop wil geven. Laten we Hem juist nu zoeken en vragen om met ons te zijn. Beschermd door zijn vleugels.

Kapelaan Steijaert

Corona Inspiratie / Inspiratie - 06/05/2020

Paasbrief Nederlandse bisschoppen – “anders dan vertrouwd”

‘Deze Goede Week, die met Palmzondag begon, verloopt heel anders dan ons vertrouwd is. En ook Pasen zal dit jaar vreemd zijn’. Zo opent de brief die de Nederlandse Bisschoppen voor Pasen 2020 aan de gelovigen schrijven. Met deze brief willen ze iedereen bemoedigen nu het Hoogfeest van Pasen niet in de kerken gevierd kan worden in verband met het coronavirus. De bisschoppen vestigen de blik op de Verrezen Christus, het Woord dat leven geeft.

U vindt de brief hieronder. Ook kunt de brief ook downloaden: https://www.rkkerk.nl/wp-content/uploads/2020/04/Paasbrief-Nederlandse-bisschoppen-08-04-2020.pdf.

Paasbrief Nederlandse bisschoppen
Broeders en zusters,

Deze Goede Week, die met Palmzondag begon, verloopt heel anders dan ons vertrouwd is. En ook Pasen zal dit jaar vreemd zijn. De intocht van Jezus in Jeruzalem op die eerste Palmzondag was heel feestelijk verlopen; er was veel volk bijeen en de leerlingen verheugden zich over het leven dat hun
toelachte. De leerlingen hadden op Palmzondag nog geen idee van wat die dagen in Jeruzalem zou gebeuren. Zoals ook wij enkele weken geleden geen idee hadden van wat onze wereld te wachten stond. We mogen rustig stellen dat de lijdensweek van Jezus ongevraagd en eigenlijk ongewenst ook in ons eigen leven is binnengedrongen. Onze zelfgemaakte zekerheden hebben in één klap plaats gemaakt voor onzekerheid, waarbij ook angst een rol speelt.

Aan het begin van de veertigdagentijd hoorden wij traditiegetrouw het evangelie dat Jezus veertig dagen vastte in de woestijn. Wij hebben in deze veertigdagentijd – totaal onverwacht – gemerkt dat ook wij in een wereld zijn terechtgekomen die trekken vertoont van een woestijn. Onze opvattingen over onkwetsbaarheid en zelfbeschikking blijken ineens weg te vallen. De vrijheden die we verworven dachten te hebben en de mogelijkheden die we als rechten zagen, ze worden in korte tijd drastisch ingeperkt. We worden op ongekende wijze geconfronteerd met de kracht van de natuur die onze lichamelijke gezondheid bedreigt. Mensen die ons dierbaar zijn, in wier nabijheid we graag verkeren, moeten we op afstand houden: de fysieke menselijke nabijheid verschraalt. Nog veel schraler is de wereld van onze ouderen geworden; door de noodzakelijke beschermende maatregelen zullen zij zeker woestijnmomenten van eenzaamheid ervaren. En er is onzekerheid, omdat het voortbestaan van banen en bedrijven op de tocht staat. Het leven lijkt tot stilstand te komen. Met alles wat wordt afgelast, met iedere bijeenkomst die niet doorgaat, met elke maatregel die wordt afgekondigd, wordt onze bloeiende wereld weer wat meer tot woestijn.

Positief is dat we ons ineens realiseren dat we op elkaar aangewezen zijn en we ons voor elkaar verantwoordelijk weten. Het besef van onze kwetsbaarheid opent onze ogen voor elkaar, omdat dat van levensbelang blijkt. Het doet goed om te ervaren dat op allerlei wijzen mensen zich geroepen weten om er voor elkaar te zijn: ex-zorgmedewerkers melden zich om te helpen de zorg voor de zieken aan te blijven kunnen; mensen blijken ineens burenhulp voor elkaar te kunnen opbrengen, vele mensen garanderen met toewijding zorg en allerlei vitale diensten. We zijn op elkaar aangewezen, zoals op Goede Vrijdag Johannes en Maria op elkaar aangewezen werden: “Zie daar uw zoon, zie daar uw moeder.” Onder het kruis ontdekken we dat Christus ons aan elkaar schenkt als moeder en zoon, als broeders en zusters; dat Hij ons aan elkaars zorg toevertrouwt. We zijn als mensen op elkaar aangewezen.

De leerlingen die Zijn lijden en sterven op Goede Vrijdag hebben meegemaakt, weten niet hoe ze verder moeten. Uit angst voor de buitenwereld, uit angst dat hun hetzelfde als Jezus zou overkomen, hebben zij zich opgesloten. Achter dichte deuren komen ze terecht in de stilte van Paaszaterdag: de dag waarop de blije levensverwachting van Palmzondag wordt overschaduwd door de ervaring van de broosheid van het bestaan en de onontkoombare dood. Ook wij gingen, uit welbegrepen eigenbelang, de laatste weken achter dichte deuren, in terechte voorzichtigheid en wellicht met bange gevoelens.

In die situatie, waarin de toekomstverwachting van de leerlingen in een paar dagen tijd totaal veranderd was, wordt het Pasen. Heel vroeg – het was nog donker – gaan de vrouwen naar het graf, om het lichaam van Jezus te verzorgen. Maar het graf is leeg. Ook Johannes en Petrus komen tot die ontdekking: Het lichaam van Christus is er niet. De leerlingen hebben op dat allereerste moment nog geen weet van de verrijzenis; ze kunnen alleen maar de leegte constateren. Jezus’ lichaam ontbreekt. Ook voor velen van u zal het een leegte, een gemis zijn dat u – uitgerekend met Pasen – de gave van Jezus’ Lichaam in de Eucharistie niet kunt ontvangen. Jezus’ lichaam ontbreekt. Voor priesters is het evenzeer een offer: de gemeenschap van gelovigen, de kerkgemeenschap, ervaren we immers ook als lichaam van Christus. Om Eucharistie vrijwel alléén te vieren, betekent een vergelijkbaar gemis. We constateren allen die leegte en vinden er moeilijk woorden voor.

De leerlingen weten nog niet wat er gebeurd is; op paasmorgen is het nog donker om hen heen, is hun geest nog niet verlicht. Pas als ze de Verrezen Christus zien, zal hun duidelijk worden dat door lijden en sterven heen Christus de weg naar het eeuwig leven heeft gebaand. Eeuwig leven voor ons allen.

Het is een goede gewoonte dat we op Palmzondag een takje achter het kruis steken: een jong, fris palmtakje, teken van ons geloof dat het kruis dat op ons pad komt niet het laatste woord heeft; dat het laatste woord Leven is, eeuwig leven. Ondanks alle onzekerheid en verdriet die ons overkomen, mogen we aan dat Woord vasthouden. Christus, het Woord dat leven geeft, leven in overvloed, is en blijft onze zekerheid. In die geest wensen wij u, ook en juist in deze dagen, een Zalig Pasen.

8 april 2020
De R.-K. bisschoppen van Nederland

Corona Inspiratie / Inspiratie / Nieuws - 04/09/2020

1e Pasen – Luiden van de klokken

Onze bisschop, mgr. de Korte, roept alle parochies op om op Paaszondag om 12:00 uur de klokken van de kerken te luiden. Zo geven we blijk van onze Paasvreugde en onze verbondenheid met al degenen die helaas niet in staat zijn om als Kerk samen Pasen te vieren.

Het spreekt voor zich dat de Sint Christoffelparochie graag meewerkt aan de oproep van de bisschop. Zie hier voor het bericht van de bisschop.

Corona Inspiratie / Nieuws - 04/06/2020

Plechtigheden Goede Week en Pasen via kerkradio

Zoals u wellicht weet zijn alle publieke vieringen in onze parochie afgelast vanwege de Corona-uitbraak. Er vinden wel vieringen plaats zonder gelovigen. Dit betekent enkel met onze priesters. Aangezien de heilige Barbarakerk in Dreumel beschikt over kerkradio vinden alle vieringen vanuit deze kerk plaats. U kunt deze heilige Missen meevieren. Zie www.kerkomroep.nl. U tikt daarna ‘Dreumel’ in bij ‘Vind uw kerk’.

De publieke plechtigheden in de Goede Week en met Pasen zijn eveneens afgelast. Echter, vanwege het belang van Pasen worden deze plechtigheden wel gevierd maar dan in besloten kring. Dit betekent enkel de priester en de personen die nodig zijn voor de liturgie.

Het schema voor de Goede Week en Pasen ziet er als volgt uit.

Datum	Dag	Tijd	Plechtigheid
5 april	Palmzondag	09:30	Gezongen H. Mis, zegening van palmtakken, besloten kring
5 april	Palmzondag	10:45 – 13:00	Kerk open voor persoonlijk gebed, ophalen gezegend palmtakje, mogelijkheid tot biechten, bezoek aan Maria en aanbidding van het heilig Sacrament
9 april	Witte Donderdag	19:00	Gezongen H. Mis, besloten kring
9 april	Witte Donderdag	20:15 – 21:30	Waken bij de Heer: bidden rozenkrans, voorlezen hogepriesterlijk gebed, aantal gezangen, besloten kring
10 april	Goede Vrijdag	15:00	Kruisweg, besloten kring
10 april	Goede Vrijdag	19:00	Gedachtenis van het Lijden en Sterven van onze Heer Jezus Christus, besloten kring
11 april	Paaswake	20:30	Gezongen H. Mis, besloten kring
12 april	1e Pasen	09:30	Gezongen H. Mis, besloten kring
13 april	2e Pasen	09:30	H. Mis, besloten kring

Corona Inspiratie - 04/05/2020

Teksten Goede Week en de Paaswake

Om het meeluisteren via de kerkradio (www.kerkomroep.nl) wat makkelijker te maken, kunt u hier de teksten downloaden van alle lezingen van de Goede Week en de Paaswake. Ook vindt u hier de tekst van de kruisweg.

Corona Inspiratie / Inspiratie - 04/03/2020

Palmzondag – kerk open van 10:45 tot 13:00 uur

Aanstaande zondag wordt de kerk na de heilige Mis van Palmzondag opengesteld.

Er is dan gelegenheid om:

de kerk te bezoeken voor stil en persoonlijk gebed.
het Sacrament van Boete en Verzoening te ontvangen (biechten).
een bezoek aan Maria te brengen en een kaarsje op te steken.
de teksten op te halen van de lezingen van de Goede Week en de tekst van de Kruisweg.
een palmtakje op te halen dat ‘s ochtends is gezegend tijdens de heilige Mis.

Tijdens de openstelling van de kerk dienen wel alle maatregelen van de overheid gerespecteerd te worden met betrekking tot afstand, hygiëne en groepsvorming.

Van harte welkom!!

Corona Inspiratie - 04/02/2020

Gebed om troost: “Mijn God”

Mijn God,

Als een bergbeek zoekt mijn hart naar U.

Die dorst naar rust in deze tijd van het virus.

Het maakt mij eenzaam zonder hen die

niet meer kunnen en mogen komen.

Alleen U bent mijn gesprekspartner.

Verloren loop ik rond door muren omgeven.

Zou iemand mijn gevoelens delen?

Een kaarsje geeft licht en warmte.

Maar mijn kwelling is, onvrij en toch vrij te zijn

het maakt mij onrustig.

Hoor naar mijn stem Heer

geef troost aan wie troost zoeken en vergeet niet uw dienaar.

Geef bemoediging aan hen die het even niet

zien zitten. Alleen U beschikt over de toekomst.

Met heel mijn hart houd ik vast aan U,

U die mij altijd steunt.

Wees ons genadig in deze dagen.

Amen.

Corona Inspiratie - 03/28/2020