Ze is al jaren vrijwilliger voor de Dreumelse kerk en sinds 2012 lid van de avondwakegroep. Annelies van Rijn (59) deelt haar ervaringen met ons.
“De avondwakegroep vraagt veel voorbereiding,” vertelt Annelies van Rijn. Meestal gaan we met twee vrijwilligers naar de familie toe die een dierbare hebben verloren. Als wij aanbellen zit de familie midden in het rouwproces. Soms is men nog in shock door het overlijden. Vooral goed luisteren is voor ons belangrijk, want de mensen zitten vol emoties. Samen stippelen we dan de inhoud van de avondwake uit.”
Samen delen
Engel uit de H. Donatuskerk, Altforst
De avondwake is een viering die vaste onderdelen kent, zoals het evangelie. Maar volgens Annelies is er veel ruimte voor eigen inbreng. “De familie kan zelf een ‘In Memoriam’ samenstellen en in de kerk voorlezen. Er is ruimte voor gedichten en ook muzikaal zijn er mogelijkheden. Wat ook altijd mooi is: de kinderen kunnen een kaarsje aansteken aan de zevenarmige kandelaar.”
De gesprekken die Annelies met de familie heeft zijn intens en waardevol. “Samen halen we herinneringen op aan de overledene en daarbij komen ook de leuke dingen boven. Zelf put ik troost uit de gedachte dat ik degene die ik los moet laten weer terugzie, zoals wij katholieken dat geloven. Er wordt hierboven voor oma of voor moeder gezorgd. Dat geeft troost bij het verlies.”
Berusting
Veel mensen kiezen tegenwoordig voor een crematie zonder avondwake. Annelies vindt dat jammer. “Ik zie dat juist een avondwake zoveel doet met de nabestaanden. Het is een minder beladen viering dan een uitvaart omdat de kist er niet bij is en de familie er zoveel van zichzelf in kwijt kan. De reacties achteraf zijn heel positief. Ik merk dat het de nabestaanden een stuk berusting geeft in hun rouwproces.”
“Sowieso is de rouwperiode, hoe droevig ook, heel betekenisvol,” vult Annelies aan. “Meestal zijn het vijf dagen. Je komt als naaste familie bij elkaar en herbeleeft het leven van je dierbare. Samen herinneringen ophalen en er voor elkaar zijn. Het kan een periode zijn waarin de onderlinge band sterker wordt en je nieuwe dingen van elkaar ontdekt. De onuitgesproken boodschap die je elkaar geeft is: ‘Jongens, zorg goed voor elkaar en blijf elkaar ontmoeten.’”
