De oudst bekende kerk die Boven-Leeuwen heeft gehad was toegewijd aan Sint-Aldegundis. Toen in 1836 de Waterstaatskerk in gebruik werd genomen, werd deze naar Sint-Willibrord vernoemd.
Kennelijk had Boven-Leeuwen iets met Sint-Willibrordus, een van de grote verspreiders van het christendom in onze streken. Misschien klonk de echo nog na van zijn bezoek aan Batenburg, waar hij volgens de legende gedoopt en gepreekt zou hebben. Willibrordus, “de apostel van Brabant”, zou de Maas zijn afgezakt en in het Land van Maas en Waal hebben geëvangeliseerd.
H. Willibrord met bisschopsstaf en domkerk in de Sint-Martinuskerk in Echternach
Vooral in Brabant zien we nog volop verwijzingen naar de heilige Willibrordus (658-739). Er is zelfs een complete plaats naar hem genoemd: Sint-Willebrord. Talloze parochies en kerken dragen zijn naam. Behalve de kerk in Boven-Leeuwen kregen ook de plaatselijke harmonie in 1945 zijn naam en de verkenners rond 1950.
Wie was Willibrord?
Willibrordus is geboren in het Verenigd Koninkrijk. Zijn gelofte legde hij af toen hij 15 was. Rond het jaar 678 reisde hij naar Ierland waar hij 13 jaar in een abdij verbleef. Op 30-jarige leeftijd werd hij priester gewijd en trok hij de wijde wereld in.
Het evangelie verkondigen onder de heidenen. Dat was zijn missie, die hij samen met elf gezellen oppakte in het jaar 690. Hij zette voet aan wal in de Lage Landen. Zijn werkveld was groot, van Luxemburg tot aan de Lauwerszee, net als zijn doelgroep, want bijna niemand kende nog Jezus Christus.
Willibrord reisde naar Rome om de zegen van de paus te krijgen. Hij werd door Sergius I tot bisschop gewijd en keerde terug naar de Lage Landen. Utrecht werd de plaats van zijn bisschopszetel. Hij liet een kerk bouwen voor de Heilige Verlosser. Hij doorkruiste het hele land en waar hij kwam, stichtte hij kerken en kloosters.
Willibrord had eer van zijn werk, want hoe moeilijk het ook was, veel mensen kwamen in aanraking met Jezus en werden zelfs gedoopt. Het was een voordeel dat Willibrord niet alleen door de paus werd geruggensteund, maar ook door de Frankische vorsten. Zij waren eropuit om Friesland in te lijven en Willibrord was daartoe een enorme hulp.
Einde leven – legende geboren
Willibrord en zijn gezellen hebben veel betekend voor de kerstening van onze contreien. In 739 doofde het vlammetje van de 81-jarige Willibrord. Na zijn dood werd hij in de abdijbasiliek van Echternach (Luxemburg) bijgezet. Al gauw na zijn dood werd hij daar als een heilige vereerd en werd zijn graf een pelgrimsplaats.
Sint-Willibrord op het Utrechtse Sint-Janskerkhof, © Het Utrechts Archief
Legendes over de wonderendaden van Willibrord deden de ronde. Over de vele Willibrordputten en bronnen die hij tijdens zijn missiewerk had geslagen en die veel bezoekers trokken. De mensen baden bijvoorbeeld om genezing van zenuwaandoeningen, vooral bij kinderen. Nog altijd wordt de bron van Heiloo veel bezocht.
Beschermheilige
In 1939 werd Willibrord uitgeroepen tot patroon van de Nederlandse Kerkprovincie. In ons land wordt zijn naamdag op 7 november als hoogfeest gevierd. Ook is hij patroon van het groothertogdom Luxemburg en van Echternach. Voor veel beroepen wordt hij als beschermheilige aangeroepen: bakkers, bier- en wijnhandelaren, caféhouders en herbergiers, toneelspelers, dansers en arbeiders.
Tot slot: hoe herkennen we Sint-Willibrord? Als een bisschop met een staf, een kerkmodel, een kruik, een wijnvat, een boek, of een kind. In onze parochie vinden we in verschillende kerken beelden van de heilige Willibrord. In Boven-Leeuwen, Dreumel, Beneden-Leeuwen, Alphen en Maasbommel.
Tip
Meer weten over de Willibrorduskerk in Boven-Leeuwen?
> Lees dit artikel
