Onze parochie is groot qua oppervlakte, maar onze geloofsgemeenschap is tegenwoordig klein en is door corona nog kleiner geworden. Ondanks de last van corona heb ik ook positieve ervaringen gehad. Veel mensen hebben contact met mij opgenomen en mij gevraagd om speciaal voor hen en alle mensen te bidden. Velen kwamen naar de kerk om kaarsen aan te steken en te bidden voor een eind aan de pandemie.
Zijn wij diep in ons hart eigenlijk niet allemaal gelovige mensen? Het belangrijkste is dat we onze hoop en vertrouwen op God niet alleen in moeilijke situaties bewaren, maar dat we die ons leven lang praktiseren en doorgeven. Het geloof is geen eenrichtingsweg waar de Kerk alleen zorgt voor de opbouw van ons geloofsleven. Het komt van twee kanten: de Kerk en de geloofsgemeenschap zijn samen op weg om ons geloofsleven te versterken.
Als we ons geloofsleven kunnen praktiseren en aan een nieuwe generatie doorgeven, maken we onze geloofsgemeenschap sterk en vitaal. Anders wordt die in toekomst nog kleiner. Het is prachtig om hoop en vertrouwen op God te hebben en de moed niet te verliezen.
De geboorte van Jezus Christus kan tot meer bezinning leiden over wat echt belangrijk is in ons leven. Goede voornemens en wensen komen elk jaar terug. Daar is één grote wens bijgekomen. Dat de coronapandemie snel voorbij mag zijn. Laten we positief blijven. Ik hoop dat we snel weer samen kunnen zijn rond de liefde van Jezus.
Pastoor Titus
