Het lijkt alweer lang geleden dat ik op Nieuwjaarsdag van dit jaar naar Dreumel ben gekomen om als priester voor een halfjaar te komen werken in de Sint-Christoffelparochie. Mijn taak bestond er vooral in om de nieuwe kapelaan van de parochie, pater Jules, te helpen thuis te raken in een Nederlandse parochie. Ik heb geprobeerd hem zo goed mogelijk te helpen, zowel in de reguliere vieringen in de acht kerken van de grote Christoffelparochie, maar ook in bijzondere vieringen zoals uitvaarten en doopsels. En ik heb mijn best gedaan om pater Jules met verschillende mensen in contact te brengen die met hem verder willen bouwen aan een levende geloofsgemeenschap. Daarbij zijn de beperkende maatregelen vanwege corona wel een flinke handicap geweest: vele maanden lang waren spontane ontmoetingen met andere mensen zo goed als onmogelijk. Gelukkig laten de huidige maatregelen veel meer vrijheid toe.
Van harte hoop ik dan ook dat pater Jules steeds meer mag ingroeien in de parochie en een steeds bekender gezicht mag worden in de verschillende dorpen.
Met veel genoegen kijk ik terug op mijn verblijf in Dreumel en mijn werk in de andere zeven dorpen. Daar heb ik heel wat betrokken mensen mogen leren kennen met wie het goed toeven was. En wandelend op en naast de dijken heb ik genoten van het weergaloze rivierenlandschap en steeds meer begrepen waarom de Maas en Walers zo verknocht zijn aan hun unieke streek.
Inmiddels heb ik op 1 juli een nieuwe benoeming gekregen in de grote stadsparochie Sint-Petrus’ Stoel te Eindhoven en ben daar al aan de slag. De verhuizing van Dreumel naar de Lichtstad – mijn geboortestad – volgt op een later moment. Maar aan het land van Maas en Waal blijf ik goede herinneringen houden, waarvoor ik iedereen dankbaar ben. Het ga u goed!
Pastor Ad Verest
